غلظت بهینه محتوای نشاسته در خوراک استارتر گوساله، چقدر است؟
غلظت بهینه محتوای نشاسته در خوراک استارتر گوساله، چقدر است؟
نشاسته یکی از فراوان ترین مواد مغذی در خوراک استارتر گوساله است. دانه‌های غلات (ذرت، جو، گندم و جو) منابع اصلی نشاسته در استارتر هستند و به دنبال آن محصولات مشترک آنها مانند سبوس گندم یا خوراک گلوتن ذرت قرار دارند. نشاسته تخمیر شده در شکمبه اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه تولید می کند که باعث تحریک رشد شکمبه و پاپیلای شکمبه می شود. نشان داده شده که محتوای نشاسته بالا در استارتر ، روند رشد گوساله از شیر گرفته شده را بهبود می بخشد، اما به خوبی مشخص نیست که غلظت بهینه برای فرموله کردن رژیم غذایی برای رشد و سلامت کافی چیست.
با این حال، مصرف زیاد نشاسته می تواند PH شکمبه را کاهش دهد و خطر اسیدوز تحت بالینی را که با افت pH شکمبه زیر 5.6 مشخص می شود، افزایش دهد. اسیدوز شکمبه فرآیندی است که از تجمع بیش از حد اسیدهای چرب فرار در شکمبه یا تامین ناکافی موادی که اسیدیته آنها (بافرها) را از طریق بزاق یا دریافت خوراک خنثی می کند، به دست می آید.
اثرات منفی اسیدوز شکمبه بر سلامت و عملکرد تولیدی گاوهای شیری به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است، با این حال، این اثرات در گوساله های جوان به خوبی درک نشده است. برای ارزیابی آنها، محققان ویسکانسین (Gelsinger و همکاران، 2020) دو نوع استارتر را جهت تغذیه به گوساله های 1 تا 16 هفتگی ارائه نمودند: یکی با هدف القای اسیدوز (گرانوله، 42.7 درصد نشاسته، 15.1 درصد فیبر) و دیگری با هدف اجتناب از القای اسیدوز (بافتی، 35.3? نشاسته، 25.3? فیبر).
جای تعجب نیست، گوساله هایی که خوراک با بالاترین میزان نشاسته را دریافت کردند، pH شکمبه کمتری نشان دادند. علاوه بر این، محققین نشان دادند که با شروع هفته چهارم و در طول مدت آزمایش، این گوساله‌ها در مقایسه با آنهایی که خوراک با نشاسته کمتری دریافت کرده بودند، استارتر کمتری مصرف کردند (5/0 تا 5/1 کیلوگرم (روزانه) در نتیجه وزن گوساله‌ها با اسیدوز در هنگام از شیر گرفتن (8 هفته؛ 75 در مقابل 90 کیلوگرم) و در پایان مطالعه (16 هفته؛ 125 در مقابل 160 کیلوگرم) کمتر بود.
این نتایج اهمیت غلظت نشاسته را در خوراک استارتر نشان می دهد. برای بهینه سازی رشد و کاهش بروز مشکلات متابولیک، توصیه می شود بین 34 تا 40 درصد از DM را شامل شود.
علاوه بر غلظت نشاسته در خوراک، لازم است سایر عوامل تغذیه‌ای که ممکن است بر عملکرد گوساله تأثیر بگذارند، مانند نوع دانه غلات (قابلیت متفاوت هضم نشاسته در شکمبه)، غلظت فیبر، شکل ارائه جیره (کنجاله، گرانول) در نظر گرفته شود.